Αποστολή εξετελέσθη

Τα παιχνίδια της προκριματικής φάσης του Μουντομπάσκετ σίγουρα δεν ήταν και τα πιο εμπορικά για το κοινό και σίγουρα δεν μονοπώλησαν τα φώτα της δημοσιότητας. Ένα παιχνίδι Ελλάδας-Σερβίας, όμως, είναι ικανό πάντα να τραβήξει τα βλέμματα, πόσο μάλλον όταν το διακύβευμα είναι το εισιτήριο για το παγκόσμιο κύπελλο και φυσικά όταν οι δύο ομάδες παρατάσσονται σχεδόν πλήρεις.

Του Καλλιτσάρη Ιωάννη

Η δουλειά, για την εθνική μας ομάδα, έγινε και μάλιστα με σχετική άνεση. Οι παίκτες του Θανάση Σκουρτόπουλου «καθάρισαν» τους Σέρβους του Μπογκντάνοβιτς, του Κάλινιτς και των υπολοίπων σταρ χωρίς να απειληθούν ιδιαίτερα. Και όλα αυτά λίγες μέρες μετά από μια πολύ κακή εμφάνιση στο φιλικό κόντρα στη Γαλλία. Είναι δύσκολο να χωνέψει ο απλός φίλαθλος τη διαφορά και την ουσία ενός φιλικού αγώνα και ενός επίσημου και τα κέρδη που μπορείς να αποκομίσεις από μία βαριά ήττα σε φιλικό. Η νίκη επί της Σερβίας δεν έδωσε κάποιο τίτλο. Ακόμα και αν έχανε η εθνική μας χθες, κατά πάσα πιθανότητα η πρόκριση θα ερχόταν και μάλιστα με άνεση στα επόμενα παιχνίδια. Ωστόσο, είναι σημαντικό να έρχονται νίκες σε τέτοια παιχνίδια, με ισχυρούς αντιπάλους και μάλιστα εντός έδρας.

Είναι πρακτικά αδύνατο να κριθεί ο Θανάσης Σκουρτόπουλος με βάση τα 7 επίσημα παιχνίδια και τα δύο φιλικά που έχει δώσει ως τώρα σαν πρώτος προπονητής. Η αλήθεια είναι πως η εθνική έχει κάνει το χρέος της, με τον Σκουρτόπουλο στον πάγκο, είτε είχε όλους τους διεθνείς στη διάθεση του είτε όχι, και μάλιστα αήττητη. Αυτό που, ίσως, έχει μεγαλύτερη σημασία είναι ότι δε θα επαναληφθεί το μπάχαλο του 2017. Η ομάδα έχει προπονητή από νωρίς, και όχι έναν «καμικάζι» της τελευταίας στιγμής, και όσο και να μην αρέσει σε πολλούς δουλεύει σε αυτή την ομάδα με μακροχρόνιο πλάνο. Έτσι και αλλιώς το σύστημα των προκριματικών ανάγκασε τις εθνικές ομάδες να ξεκινήσουν αυτή τη διαδικασία διετίας μέχρι να αγωνιστούν στο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Δεν πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι ο κόσμος αγκάλιασε όλη αυτή την προσπάθεια, από τον πρώτο αγώνα μέχρι και τον χθεσινό (και κατά πάσα πιθανότητα και στους επόμενους δύο εντός έδρας που θα ακολουθήσουν) κάτι που πιθανώς να μη συνέβαινε αν η εθνική έπαιζε στην Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη. Αυτό ίσως να έπρεπε να το λάβουν υπόψη οι αρμόδιοι της ΕΠΟ, οι οποίοι αποφάσισαν να παίξει η εθνική ποδοσφαίρου στο ΟΑΚΑ.

Η εθνική μπάσκετ έχει βρει τα πατήματά της και, αν και είναι πολύ νωρίς, δείχνει πλήρης και ικανή να κάνει αξιόλογα πράγματα σε ένα χρόνο από τώρα στην Κίνα. Δε χρειάζεται να ανεβάζουμε τον πήχη, όμως. Σοβαρότητα υπάρχει, όρεξη υπάρχει και πάνω από όλα γίνεται δουλειά. Σε κάτι λιγότερο από 12 μήνες θα δούμε κατά πόσο αυτή η ομάδα μπορεί να φτάσει στην κορυφή του κόσμου.